بی تو طوفان زده ی دشت جنونم
صید افتاده به خونم
تو چهسان می گذری غافل از اندوه درونم
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی

برای اشکی که هیچگاه جرئت هق هق شدن نداشت

برای اشکی که خشک شد اما رفتنت را باور نداشت

برای تمام لحظات گذشته و آینده ام

برای آنچیزی که آنرا خوب یا بد نامیده ام